Categorie: Kinder- en jeugd bioscoopfilms.

Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen (1937)

Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen Als jongeman had Walt Disney een verfilming gezien van Sneeuwwitje die hem erg aansprak. Toen hij aankondigde dat hij het sprookje wilde bewerken tot een tekenfilm met de lengte van een speelfilm geloofde niemand dat hem het zou lukken. Afgezien van de hoge kosten dacht men dat het publiek het niet vol zou houden om lange tijd naar felle kleuren te kijken. Maar Disney zette door en verzamelde de beste tekenaars om zich heen om als eerste een avondvullende tekenfilm te maken. Zijn doorzettingsvermogen werd beloond, want zijn versie van het sprookje van de gebroeders Grimm zou uitgroeien tot een mijlpaal in de filmgeschiedenis.

Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen 007 De film zorgde voor lange rijen bij de bioscoop en dit nieuws bereikte ook de kranten in Europa. Het Nederlandse publiek moest echter nog even geduld hebben omdat eerst een Nederlandse nasynchronisatie gemaakt moest worden, destijds een onbekend fenomeen. Roy Disney, de broer van Walt, kwam hiervoor in mei 1938 speciaal naar de Cinetone Studio in Amsterdam. Naast de Nederlandse werden hier ook de Duitse stemmen en liedjes ingesproken en -gezongen. De vertaling was al in Hollywood gemaakt. De belangstelling om een stem in te spreken was groot, want meer dan 120 acteurs deden auditie.

Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen Toen de Nederlandse versie klaar was deed zich een onverwacht probleem voor. De filmkeuring vond sommige scènes, zoals de koningin die verandert in een heks en de appel met het doodshoofd, veel te eng voor kinderen en bepaalde dat alleen personen van 14 jaar en ouder de film mochten zien, tot teleurstelling van veel gezinnen. Filmdistributeur RKO wilde geen inkomsten mislopen en besloot de film te censureren. Dat bleek een lastige klus want de gedeelten die de filmkeuring niet geschikt achtte voor een jong publiek zijn belangrijk voor het verhaal, zoals de scène waarin Sneeuwwitje in de vergiftigde appel bijt en de dood van de heks.

Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen Pas bij de vijfde herkeuring werd de film geschikt geacht voor alle leeftijden, nadat er in totaal drie minuten waren uitgehaald. In de loop der jaren zou het verhaal over de jonge prinses die dankzij zeven dwergen haar droomprins vindt meerdere keren opnieuw worden uitgebracht. Bij de vijfde release in 1984 werd besloten dat de Nederlandse nasynchronisatie aan vervanging toe was. Volgens regisseur Harrie Geelen deden de statige stemmen denken aan de toespraken van koningin Wilhelmina. Behalve een nieuwe vertaling bedacht hij ook de Nederlandse namen van de dwergen, waarvan hij er twee zelf insprak.

Om onbekende redenen werden een paar jaar later enkele stemmen alweer opnieuw ingesproken. De filmkeuring heeft intussen de leeftijdsgrens voor de complete film verlaagd naar zes jaar en ouder.

Informatie

Bioscooppremière
21 december 1937 (USA)
11 november 1938 (Nederland, eerste Nederlandse versie - 14 jaar en ouder)
24 februari 1939 (Nederland, eerste Nederlandse versie - alle leeftijden)
17 maart 1939 (Nederland, Engelse versie)
20 december 1984 (Nederland, tweede Nederlandse versie)
10 april 1992 (Nederland, derde Nederlandse versie)

Uitgezonden door
SBS6 (2 januari 2011)

Originele/alternatieve titel
Snow White and the Seven Dwarfs
Disney Classic no. 1

Creatie
Jacob Grimm
Wilhelm Grimm

Scenario
Ted Sears
Richard Creedon
Otto Englander
Dick Rickard
Earl Hurd
Merrill De Maris
Dorothy Ann Blank
Webb Smith

Ontwerp personages
Albert Hurter
Joe Grant

Ontwerp decors
Maurice Noble
Claude Coats
Merle Cox

Muziek
Leigh Harline
Frank Churchill
Paul J. Smith

Liedjes
Frank Churchill
Larry Morey

Animatieregie
Hamilton Luske
Norman Ferguson
Fred Moore
Vladimir Tytla

Regie
David Hand

Producent
Walt Disney

Nederlandse regie (film 1938)
Max Tak
Kurt Gerron