Op 11-jarige leeftijd debuteerde Willeke Alberti in de musical Duel om Barbara. Haar eerste plaat dateert uit 1958: Zeg pappie ik wilde u vragen. Willeke zong daarop een duet met haar vader Carel Verbrugge, beter bekend als Willy Alberti. In 1963 verscheen haar eerste hit: Spiegelbeeld, goed voor een gouden plaat. Dit nummer werd door Gerrit den Braber bewerkt uit Tes tendres années, dat oorspronkelijk werd gezongen door de Amerikaanse zanger George Jones als Tender Years; Johnny Hallyday had er een hit mee in Frankrijk als Tes tendres années. In de jaren zestig was Alberti vooral bekend als zangeres. Ze had hits als Mijn dagboek en De winter was lang. Het laatstgenoemde liedje stond één week op nummer 1, in juni 1964. Morgen ben ik de bruid, uit 1965, kan autobiografisch genoemd worden.

Van 1965 tot 1969 had zij samen met haar vader een eigen televisieshow.

In 1970 speelde Alberti de hoofdrol in de televisieserie De kleine waarheid, een succesvolle Nederlandse productie van regisseur Willy van Hemert. Zij speelde ook een hoofdrol in de film Oom Ferdinand en de toverdrank en de titelrol in de speelfilm Rooie Sien (1975). Daarin zingt ze onder andere Telkens weer.

Tekst: Wikipedia